14 mei - reisdag Léon-Toledo
Vroeg op en het ontbijt is verrukkelijk. We twijfelen of we eerst nog een tour doen door de kerk of meteen gaan rijden. Het wordt het laatste.
We willen naar de oostkust, best een lang stuk rijden, ruim 800 km. Dus we hakken het in tweeën en gaan eerst naar Toledo. Dit is de oudste stad van Spanje en was voorheen de hoofdstad. De stad staat op de werelderflijst van Unesco.
De wegen zijn nog steeds niet al te best en als we richting Madrid rijden, krijgen we regen. Eigenlijk wel fijn, wordt de voorruit meteen schoon gemaakt.
Als we bij Toledo aankomen is het erg druk. Ons hotel ligt in de oude stad, via een smalle kronkelweg met veel mensen op straat bereiken we bijna het hotel. Bijna, want de ligt open. Op nog geen 80 meter van ons hotel. Parkeren is geen optie, dat kan hier niet. Pff... met aanwijzingen van het hotel (3 keer gebeld tijdens de wirwar van straatjes) zijn we er èn gelukkig is er plek in de ondergrondse parking. Dit kon niet gereserveerd worden van te voren.
Er zitten een hoop bejaarden in de lobby en voor ons staat en vrouw nogal ruikt maar wel een mondkapje op heeft en met een papieren zakdoek d'r creditcard terug neemt...
Het is zomer hier! Korte broek, slippers, zonnebril en we lopen door de smalle straatjes, het is erg mooi. Je waant je in de middeleeuwen. In deze stad geen vierkant plein met bogen 😄. We drinken voor het eerst wat onder een parasol, zo fel schijnt de zon. We belanden op het hoogste punt en gaan onder de bomen op een terrasje en biertje drinken. Smaakt heerlijk na deze beklimming 😋. Naast ons komt een stel uit de VS zitten. Bestellen ook bier en als ze het bijna op hebben, zeggen ze tegen de ober dat ze geen euro's hebben. Ober geeft aanwijzingen waar ze kunnen pinnen, maar daar hebben ze geen zin in. The best offer dat de ober kan krijgen is dat ze betalen met dollars... echt we zitten ons op te fokken. Die Amerikanen denken echt dat de wereld om hun draait. Wat moet zo'n jongen met 6 dollar? Als hij het moet wisselen houdt hij niks over. Hij zegt, laat maar, dan betaal je maar niet.... ik kan het niet laten loop naar de ober en zeg, pak die biertjes af en gooi ze leeg voor hun ogen! Dat doet hij helaas niet.... jammer was wel spectaculair geweest.
Savonds gaan we eten bij mama Shanghai, even wat anders. Dimsum en eend. Ook lekker! Het meisje in de bediening is erg zenuwachtig, ze wordt de hele tijd op haar vingers gekeken door een andere ober (manager, eigenaar?) Ook de rest van de bediening is wat nerveus. Het eten was heerlijk maar de sfeer in het restaurant niet. Buiten zit nog steeds een rasta die op zijn gitaar speelt en reggae liedjes zingt. Al heel de middag en avond, wat een leven...
We geven de dag een 7, mooie stad maar we hebben betere dagen gehad. Misschien zijn we even stad-moe. Morgen naar de kust! Huis met zwembad, heerlijk zelf koken.
