1. Reisdag Porto

Het is november, herfst in Nederland, heel nat en donker weer. Dus we gaan een stedentrip maken naar het zonnige zuiden, Porto. Even nieuwe energie opdoen. De vlucht vertrekt om 9.00 uur vanaf Schiphol wat inhoudt dat we om 4.30 uur opstaan... maar we lanen er al om 20.30 uur in, dan slaap je toch nog zo'n 8 uur. 

Het is alweer lang geleden dat we vlogen vanaf Schiphol, dat was naar Thailand nog voor corona. We zijn de kleine luchthavens gewend.  Dit is echt zo anders.  Parkeren op P3, wat inhoudt dat je een heel stuk loopt vanaf je auto naar de bus, dan nog 10 minuten in de bus zit en als je uitstapt bij Schiphol Plaza je nog 10 minuten aan het lopen bent vist je bij de incheckbalie bent.  En wat is Schiphol mega groot, zoveel mensen die daar werken,  zich passagiers, wat een drukte.  Ik weet niet of ik in zo'n omgeving zou willen werken. En als je daar werkt, woon je ook in de randstad, waar het ook altijd druk is, veel mensen in de tram, bus, op straat... pff ik ben echt een dorpse geworden, of ik word gewoon oud. Ik denk dat laatste gezien onze koffer. Ik weet nog dat ik zo'n mooie hardcover rode koffer kreeg van mijn oppas adres.  Zo hip, ik ging naar Indonesië voor een half jaar en daar stond ik met mijn mooie rode koffer op Schiphol.  Mensen van middelbare leeftijd herkende je meteen aan die ouderwetse koffers van leer. Nu staan Wilko en ik op onze koffer te wachten in Porto en overal zie je van die blitse koffers, rechtopstaand op vier wieltje en worden wij aangekeken als het sneue bejaarde koppel 🤣.

We vlogen voor het eerst met een cityhopper, kleiner vliegtuig met maar 2 rijen van 2 plaatsen.  Ik had al bij Jeroen geïnformeerd hoe zoiets vliegt, toch wat instabieler dan een Boeing... en de turbulentie was ook goed voelbaar tijdens de vlucht.

Het is nog droog als we inchecken bij het hotel, het is 11.00 uur plaatselijke tijd en we hebben geluk,  onze kamer is al klaar.  We zijn wel wat vermoeid, maar omdat het later op de dag gaat regenen, besluiten we om naar een mooie winkelstraat te lopen,  Santa Cristina, waar internationale ketens afgewisseld worden met lokale winkeltjes in monumentale panden.  Klinkt goed en ondanks het grauwe weer zijn er veel mensen op straat. We lopen langs een overdekte markt waar je lekkere tapas kunt eten, genietend van een glas wijn.  Mensen staan hier gezellig bij barretjes te drinken. Voor ons nog wat te vroeg.

We bekijken wat winkels, zien leuke sneakers voor Wilko, maar dan gaat het echt flink regenen en kopen we zelfs een paraplu. We willen naar een tapas restaurant, tip van Lonneke,  het is even zoeken, ook omdat een groot plein helemaal verbouwd wordt een het ondertussen met bakken uit de hemel komt.  

Het is een restaurant naast het station, heel leuk, je kijkt zo op het perron.  Het is nog niet druk en we kunnen er terecht.  Binnen een half uur is het helemaal vol, bijna alle tafels waren gereserveerd.  We nemen een half flesje dus wijn, en fles water,  kroketjes, tonijnpinchos, varkenswang met broccoli en romige aardappelpuree en geroosterde courget, erg lekker allemaal.  We sluiten af met een espresso en door de stromende regen van we snel terug naar het hotel. 

In de hotelbar drinken we gekoelde witte port, bijzonder lekker vist weer terug naar de hotelkamer gaan.  We hadden vanochtend al problemen met de electriciteit, nieuwe kaartjes gekregen, maar het werkt nog steeds niet.  Lampen gaan spontaan aan en uit.  De monteur komt langs maar hij doet niet veel, weer nieuwe kaartjes en de stoppenkast paar aan en uit gezet.  Voor nu lijkt het te werken. We zijn best moe en ik zoek op Google en restaurant in de buurt,  goede recensies,  simpel maar lekker.  Na een verkwikkende douche lopen we 250 meter (!) Naar het restaurant. Ook hier is het druk en hebben we niet gereserveerd maar is er nog plek.  Erg gezellig tentje, we zitten boven waar het plafond erg laag is, het gaat net. Om ons heen veel Aziaten en echt iedereen zit continu op zijn telefoon.  Bizar. Ik bestel een specialiteit uit Porto en Wilko neemt de kabeljauw.  Nou mijn gerecht is niet bijzonder.  Dikke pak kaas over 2 boterhammen waar een lauwe hamburger en spek tussen zit.  In een biersaus, geen aanrader. De kabeljauw is veel te zout.  Het bier zit in mokken dat is dan wel weer grappig.  Toch een leuke avond gehad maar niet vanwege het eten. 

Terug in het hotel is de elektriciteit weer knudde, we zijn er nu wel klaar mee.  Er komt weer een monteur, deze heeft wel kennis van zaken.  Het gehele kastje waar de kamerkaart in moet wordt vervangen, hij is een uur bezig, maar het werkt! Gelukkig. De champagne uit de minibar kan open! Er ligt ook chips klaar en op het bed liggen chocolaatjes, we worden verwend en vallen uitgeput in slaap.