3. De zon!

Het is zondag en de zon schijnt! We zijn wat later in de ontbijtzaal en het is ook een stuk drukker.  Vandaag geen scrumbled eggs met spek, maar fruit en yoghurt.  Even wat gezonds, en niet zo zwaar, je eet onbewust zoveel op vakantie met de nodige alcohol,  beetje bewust de dag beginnen is ook niet verkeerd.  We lopen naar de tram, dit is een historisch exemplaar dat via de rivier naar de zee gaat. 

De tram staat er al als we aankomen, en er zijn meer mensen op dit idee gekomen.  De tram geraakt voller en voller en zodra wij in kunnen stappen zijn alle zit plaatsen bezet, we kunnen nog wel mee, maar dan moeten we staan.  Dit wordt allemaal uitgelegd door een zwerver die zich de taak heeft toegekend om toeristen van info te voorzien over deze tram. Ook alle andere feitjes van de tram worden door hem verteld. Grappig!

Vanuit de tram ben je een spectaculair uitzicht over de rivier, Wilko zit klaar met zijn camera. Maar het valt toch een beetje tegen, we dachten door wijnvelden te reizen, maar is een normale weg langs huizen aan de ene kant en de rivier aan de andere kant.  Het is 6 km rijden naar de zee en de tram gaat niet al te snel. Maar de zon schijnt dus wij zijn blij! 

De zee is wild en heje stukken van de boulevard zijn afgesloten, te gevaarlijk om over te lopen. We genieten van het uitzicht en besluiten om terug te gaan wandelen.  6 km is prima te doen en onderweg nemen we een mimosa. 

Helaas, helaas, het weer slaat om, wat wel vaker gebeurd hier en het begint te regenen. Zonder paraplu vertrokken vanochtend... maar we zien een tramhalte en het trammetje komt er net aan! Laatste stuk met de tram. Terug in de stad miezert het nog een beetje. We besluiten via de onderkant van de brug naar Gaia te lopen. Volgens Jonas zit daar een goed tapas restaurant. 

Aan de andere kant van de rivier zijn veel straatverkopers,  fluitjes, schilderijen en warme kastanjes worden volop aangeboden. Ondanks het weer zitten er best veel toeristen op de overdekte terassen.  Het restaurant waar wij naar toe gaan, ligt helemaal aan het eind.  We verwachten en schattig, klein bistrootjes maar we komen aan bij een twee verdiepingen tellend restaurant.  Uber georganiseerd, tapas keuze met potlood aankruisen, via tablet wordt alles aan de keuken doorgegeven en het zit vol met Potugese families die druk aan het kletsen zijn.  Prachtig! We bestellen en Sangria en gaan eens rustig de kaart bekijken. 

We zitten op de tweede verdieping en hebben een prachtig uitzicht over de rivier. Er staan veel lekkere gerechtjes op de kaart en we besluiten niet te veel te bestellen omdat we voor vanavond bij een restaurant gereserveerd hebben.  Vleeskroketjes, kabeljauw kroketjes,  vleesstukjes en patatas bravas. In Blanes zou dit een klein bakje zijn, maar wij krijgen hier volle schalen! Echt heerlijk, maar zoveel dat we het niet op krijgen. Dat wordt nog heel wat stappen zetten in dit er al te lopen 😄.

We lopen terug en kopen onderweg bij een groot port/wijnhuis en fles witte wijn.  Over de brug gaan we nu via een hele lange trap richting het centrum. Het zijn echt veel treden, mensen om ons heen maken af en toe een tussenstop, maar wij lopen onvermoeibaar door... vanuit hier heb je een heel mooi uitzicht op de brug en de rivier, alleen de meeste huizen zijn verwaarloosd en onbewoond. Jonas had ons al verteld over de woning nood, de huizen mogen alleen onder strikte voorwaarden gerenoveerd worden en dat kost jaren van bureaucratie en heel veel geld.  Toch vreemd dat dit niet door de gemeente anders wordt aangepakt. 

Terug in het hotel is het tijd om even uit te buiken en een potje kaart te spelen. Het restaurant voor de avond zeggen we maar af.  Het is heerlijk relaxen in de hotelkamer, met een muziekje en een drankje en na een heerlijke douche, besluiten we nog even de stad in de te lopen.  We gaan 250 meter verderop naar een Aziatisch eethuis. Het is vol maar als we aan de bar willen zitten, kunnen we terecht. Tweebiertjes, een kom ramen en een kom Japanse rijst. Allemaal erg lekker! En we bakken vallen uitgeput in slaap.