3. 17 augustus - reisdag Anency - Boltana

De wekker gaat om 6.30 uur... pff ik had nog wel even kunnen slapen. We pakken onze spullen, drinken een ijskoffie en lopen naar de parkeergarage, het is nog koel zo vroeg in de ochtend. We gaan op weg naar Boltana, een reis van ruim 850 km. De zon schijnt en we kunnen aardig doorrijden. Het is toch nog druk op de autoroute, hadden we niet verwacht en we stoppen regelmatig en wisselen elkaar af. Het laatste stuk (ruim 100 km) is niet meer op tolwegen. Onderweg krijgen we bericht dat het appartement in Blanes al onder voorbehoud verkocht is, echt zo jammer, we zijn allebei teleurgesteld en beetje down. We moeten het maar even uit ons hoofd zetten, anders verpest het onze vakantie. Ik ga weer rijden en de weg gaat door kleine dorpjes en valleien. Erg mooie route, we moeten een beetje oppassen want de remblokjes moeten vervangen worden gaf de auto op de heenweg aan. We kunnen er nog ongeveer 2000 km mee rijden, maar we moeten nog wel meer dan dat. Via een slingerweg komen we bij een tunnel. Deze gaat steeds open voor de ene kant en dan weer voor de andere kant. We moeten een minuut of 10 wachten voordat het licht op groen staat. De tunnel gaat naar beneden en ik zet de cruisecontrol op 60km pu, de max snelheid in de tunnel. Dit gaat goed, de tunnel is zo'n 3 km lang en de auto remt goed af op de motor. Na de tunnel is de route ook bergafwaarts, nog zo'n 30 km. Het is even afstemmen en zoeken wat het beste werkt zodat ik zonder de remmen te gebruiken naar beneden kan. 

We komen aan bij het klooster, tip van Ronald en Karin, zij zijn hier 2 jaar geleden ook geweest. Het is inderdaad prachtig! Het meisje bij de balie is niet in haar beste vorm. Er is ook geen bellboy voor de koffers en ze geeft totaal geen uitleg voor het ontbijt, het restaurant. Er staat champagne en water klaar als welkomstdrankje maar ook dat biedt ze ons niet aan. We lopen zelf naar de kamer, deze is echt goed. Heerlijke airco, ruim, groot bed, ruime badkamer, koelkastje, allemaal prima. We kleden ons snel om en nemen een frisse welkome duik in het zwembad. Heerlijk! Het is erg druk, veel gezinnen met kleine kinderen, dat hadden we hier niet verwacht. Veel Fransen en Spanjaarden en nog niet 1 Nederlander gezien. 

Het hotel restaurant is voor de avond al volgeboekt dus we gaan straks richting het dorp, hebben twee tips gekregen waar we kunnen eten. 

Nadat we gedoucht hebben, lopen we richting Boltana, we hebben wat tips voor restaurants gekregen. We besluiten naar het grillrestaurant gegaan dat al om 19.30 uur open is. Als we er langslopen, zit er een jongen met een opa op het terras, maar alles is gesloten? We lopen nog een stukje door, maar draaien toch maar weer om en vragen aan de jongen wanneer het open gaat. Zou zo open gaan, dus we gaan ook maar op het terras zitten wachten. Zodra er binnen gerommel is, gaat Wilko vragen of we kunnen eten. Alle tafels buiten zijn gereserveerd, maar binnen is nog wel een plekje. We bestellen een kan Sangria en kiezen het dagmenu. Wat lekker! maar wat veel. We starten met een verrukkelijke gazpacho, daarna gebakken broodkrumels met druiven. Een soep van witte bonen en dan als klapper 1 kilo ribeye met salade. Dat kregen we echt niet op. Toch ook maar een toetje (rijstenvla voor Wilko, ananas stukjes voor mij) maar daar kreeg ik nog maar 2 stukjes van weg. Ik was blij dat we nog een stuk moesten lopen zodat het eten wat kon zakken, want ik plofte zowat uit elkaar... Het hotel lag er prachtig bij in het donker. Echt een plaatje!