19 september - Monaco

Er zit deze ochtend een nieuwe gast aan tafel,  Delfine, een vriendin van Jean-Pierre uit Parijs,  ze was gister onverwachts langs gekomen en is onderweg naar haar moeder in Sant Tropez. Ze is makelaar en we praten wat over hoe investeerders de binnenstad verpesten door overal panden op te kopen en via Airbnb te verhuren.  Ondertussen roept Jean-Pierre ons,  een paar prachtige vogels zijn in de bomen neergestreken een eten van de vijgen. Het verhaal is dat ze zijn ontsnapt uit een winkel in antibes en hier in de bossen zich genesteld hebben en voortgepland.

Vandaag gaan we naar Monaco, en uurtje rijden.  De file is gelukkig net voorbij en we zijn er snel.  Monaco ligt rond een berg en er zijn veel hoogteverschillen.  Google maps snapt de looproute niet helemaal of wij snappen Google niet 😊.

Via de haven lopen we naar Café de Paris. Onderweg komen we de duurste winkels tegen. Café de Paris is niet de plek waar we willen lunchen en rustig lopen we terug richting de haven. Er is een festival op komst en overal staan al tenten. Dat belemmert een beetje het uitzicht op de boten.

We eten wat pasta op een terras,  tis ondertussen al erg warm geworden en de literfles spa rood haar er snel in.  Na de lunch gaan we de berg op richting het paleis,  ik ben hier 36 jaar geleden met mijn ouders ook geweest maar herinner deze bergbeklimming niet.  Wel de stapels kanonskogels die bij het paleis liggen, waarschijnlijk omdat we dat ook een foto van hebben. 😆. 

We hebben nog geen zin in terug naar de B&B te gaan en rijden die naar La Napoule, dat blijkt een super knus plaatsje. We parkeren vlak bij het strand en lopen richting de haven.  Genoeg terassen en barretjes. Onder een grote parasol kijken we uit over de haven en drinken en biertje. Er zijn slechtere manieren om je maandagmiddag door te komen.  De vogeltjes lonken naar onze chips, maar durven niet helemaal dichtbij te komen.

Op de terugweg kopen r nog wat bij de Spar en rond 20.00 uur zitten we weer heerlijk op het zonnebed van onze B&B. We delen een belegd stokbroodje en Jean-Pierre drinkt met ons en biertje.  Hij komt toch wel eenzaam over.  Vertelt veel over zichzelf,  veel herhalingen 🙄 waarschijnlijk vertelt hij altijd dezelfde verhalen aan zijn gasten dat hij niet bijhoudt wat aan wie verteld is... hij heeft nog een tip voor een leuk dorpje in de bergen en met flink wat muggesteken in Wilko's enkel, eindigt ons laatste avondje op deze plek.