22 september - zonnige zuiden

Vandaag gaan we in de relax stand. Op ons gemak ontbijten, deze keer binnen,  het waait hard maar de zon schijnt. Het is een stuk rustiger, de bruiloftsgasten zijn vertrokken.

Mijn eitje is gelukt! 8 minuten en smaakt heerlijk op een geroosterde boterham.  In de jus d'orange zitten een paar zwarte pitjes maar die lepelen we er wel uit. Stukje kaas op notenbrood,  gemarineerde zalm op stokbrood,  beetje fruit,  allemaal weer heerlijk.  

We gaan op ons terras relaxen,  ik heb al drie boeken uit en vraag bij het thuisfront om wat meer digitale boeken te sturen. We nemen nog een kopje koffie en liggen lekker in de zon. 

Tijd om weer de benen en armen te strekken, op naar het zwembad. We zien dat de dame met knieblessure er weer ligt.  Elke dag komt de fysio, ze loopt met een rollator en ligt ze op een bedje roseetjes te drinken vanaf 11.00 uur. Vraag is,  had ze al een knie blessure en verdrinkt ze haar verdriet over de verknalde vakantie of heeft ze door de vele roseetjes juist een smak gemaakt en daardoor haar knie geblesseerd? We besluiten om het maar niet te vragen...

Vandaag gaan we lunchen bij de beachclub een eindje verderop.  Eerst moet er nog een zonnebril voor Wilko gekocht worden.  Hij had net een nieuwe, 3 dagen, maar glas was er al uit. Via Google maps zien we dat een stukje verderop een klein centrum is,  met een Spar en wat winkeltjes.  Er is ook een treinstation en een school. Een traiteur met super lekkere gerechtjes in zijn vitrine, een wijnwinkeltje en wat terassen. Ziet er heel gezellig uit. Helaas geen leuke zonnebril voor Wilko.  

Bij de beachclub is het menu weer erg uitgebreid,  voorgerecht, hoofd gerecht, desserts.  Broodjes kennen ze hier niet.  We nemen allebei een voorgerecht,  ik een burrata, erg lekker! Wilko een ceasar salad. Als je dit als voorgerecht zou nemen en dan nog een hoofdgerecht zou ik echt ontploffen. 

We slenteren terug naar het hotel en ik realiseer me dat we nog niet in de Middellandse-Zee gezwommen hebben, dat gaan we dan bij het hotel meteen doen.  Er is een privé strandje en op slippers loopt Wilko via een stenen steiger de zee in. Geen goed plan want het is spekglad. Dan maar via het zand met stenen op blote voeten de zee in. Kunnen we dat ook weer afvinken.

We nemen weer plaats op de zonnenbedden met uitzicht op zee,  trekken baantjes in het koude zwembad en gaan nog even in de algemene jaccuzzi.  Met een roseetje proosten we op een mooie middag.

Als we gedoucht hebben,  gaan we richting St. Rafael, dat blijkt een veel leuker plaatsje dan Fréjus.  We vinden een nieuwe zonnebril voor Wilko en kijken waar we kunnen gaan eten.  Thais lijkt ons wel wat maar op Google staan niet al te beste recensies. Dan maar even verder kijken.  We kiezen een eetcafé achtig tentje, er zitten nog niet veel mensen,  maar het wordt steeds drukker. Alleen een hoofdgerecht,  voorgerecht hebben we inmiddels vanmiddag al op 😆. We zitten op een superleuke plek met uitzicht op de haven.  De zon gaat onder en het was weer een heerlijke vakantie dag.

Als we thuis komen is de kamer weer schoongemaakt,  koekjes neergelegd, wat een verwennerij.  Morgen rijden we naar Straatsburg,  benieuwd hoe het daar is.