26 mei - Sunny Thursday

Vandaag hebben we een vol programma.  Ik ga eerst hardlopen, geen bewolking, volop zon en ondanks dat het 8 uur is,  ontplof ik bijna dus verander ik mijn koers en ga door het dorp lopen in de schaduw van de straten.  

Na een frisse douche (we hebben echt tot nu toe altijd goede douches gehad) gaan Wilko en ik, verrassend, een coffe con lenche drinken bij PdePá. Altijd een goed begin van de dag.  We nemen een coffee to go mee naar huis en ontbijten op het balkon met Mick. 

Flesje water gevuld en we gaan op weg naar de Botanische tuinen dat boven op de berg die Blanes scheidt van San Fransesco.  Daar hebben we eerder ook een huis gehuurd. San Fransesco heeft een hele mooie baai, niet groot en één strandtent/restaurant.  Helaas krijgen we het deze week gepland in dat naar toe te gaan.

Het is een flink stuk de berg op lopen. En vanaf deze route ben je een mooi uitzicht op de haven van Blanes. 

We zijn benieuwd hoe de tuin eruit ziet in het voorjaar. Ondanks dat het laagseizoen is, is het best druk.  Er zijn schoolkinderen,  zij hebben een rondleiding en doen allerlei opdrachten en verpoten stekjes. Er is ook een groep 70+ mannen en veel Franse gezinnen.  Sinds vandaag zien we zowieso veel Fransen, hebben waarschijnlijk vrije dagen ivm Hemelvaart.  De tuin is weer prachtig, er zijn veel koele plekken onder de bomen, zonnige plekken met prachtig uitzicht over de baai.  We lopen heerlijk rond en genieten van de vele planten en bloemen. 

Er zijn plantjes en cactussen te koop, we kiezen er een paar uit en lopen terug naar de haven van Blanes. Mick week graag bij een café eten dat er niet uit ziet maar erg goed eten serveert. Het zit bij de ingang van het appartement dat we vorig jaar huurden maar destijds nooit zijn geweest. 

De ober is erg vriendelijk,  het terras zit vol met Spanjaarden, jong en oud.  De tapas zijn erg lekker en we bestellen nog een tapbier voordat we naar huis gaan.  Dank voor de tip Tasja en Sven.

Op de weg terug bedenken we waar we vanavond willen eten,  we moeten reserveren want het is druk.  San Antoni of Buggy, Buggy of San Antoni... het wordt toch Buggy, 2e keer deze week en we reserveren onder de naam Thompson,  Teunissen is echt te lastig hier in Spanje.

's Middags liggen we op het strand,  lezen, kruiswoordpuzzel, zwemmen,  dat gaat al iets beter, ik begin aan de kou de wennen.  Rond 16.00 uur wordt het druk op het strand,  groepen scholieren komen zwemmen, voetballen, volleybal spelen, iedereen is vrolijk. Toch heel wat anders dan in Nederland waar veel jeugd achter de playstation zit.  Ik bekijk Spanje echt door een roze bril ☺️.

Als we savonds gedoucht en omgekleed zijn, hebben we alle drie nog geen honger, we eten hier ook erg veel... Tijd voor een flinke wandeling.  We lopen helemaal tot aan los Piños totdat de boulevard op houdt. Onderweg komen we een Spaans meisje tegen dat ons aanspreekt, we begrijpen haar niet meteen... Blijkt het ons contact te zijn die ons de sleutels heeft gegeven. Oef, foutje.  

Zodra we bij het restaurant zijn, hebben we 5 km gewandeld,  ik op hakken en hebben we meer dorst dan honger. Het schaaltje met de visjes komt weer op tafel,  we bestellen alledrie wat van het menu de dia, Mick en ik nemen de zwarte paella en Wilko heeft zin in vlees en bestelt een ossenhaas.

De huisgemaakte cheesecake is echt verrukkelijk maar ik kan niets meer op.  In plaats daarvan neem ik een limoncello.  Als we willen betalen, krijgen we nog een limoncello van de zaak. We gaan naar huis met hele volle buiken en gaan voor de laatste keer naar bed in het appartement van Felix.